Fince Ben, Benim, Bende | Keyfimce Fince (wordpress.com)
Konuyu web sitemde de okuyabilirsiniz.
Fince ben, sen, o, benim, senin, onun derken zorluk çekmiyoruz, bunlar biz Türklerin kulağına hiç de yabancı değil. Çoğulları da birkaç tekrarla halletmek mümkün.
ben: minä | benim: minun | |
sen: sinä | senin: sinun | |
o: hän | onun: hänen | |
biz: me | bizim: meidän | |
siz: te | sizin: teidän | |
onlar: he | onların: heidän |
Haydi bakalım, şimdi minä-minun, sinä-sinun filan diye ezberlemeye başlıyoruz. Ä harflerinde özenli olmak gerekiyor, unutmayalım.
Dilbilgisi terimlerinden kaçınamayacağımız durumlar olabilir, o nedenle hatırlatayım: Minä, sinä, hän, me, te, he şahıs zamirleri oluyor, yani isimlerin yerine geçen kelimeler. İyelik ekleri de nesnenin bir şahsa veya nesneye ait olduğunu belirten eklere deniyor. Evim, evin derken ev kelimesinin sonuna gelen ekler iyelik eki.
İyi haber: Fincede de iyelik ekleri var.
Klasik bir örnekle (talo: ev) açıklayayım:
evim: talo-ni | benim evim: minun taloni | |
evin: talo-si | senin evin: sinun talosi | |
evi: talo-nsa | onun evi: hänen talonsa | |
evimiz: talo-mme | bizim evimiz: meidän talomme | |
eviniz: talo-nne | sizin eviniz: teidän talonne | |
evleri: talo-nsa | onların evi: heidän talonsa |
İngilizce ne kolay değil mi, nesneler iyelik eki almıyor. Home (ev) kimin evi olursa olsun hep home. Bazen Türkçede de iyelik eki kullanılmıyor, benim ev, senin ev; hatta, onların ev diye konuşuyoruz, fakat aslında bu yanlış. Türkçeyi doğru konuşur ve yazarsak Finceyi de kolay öğreniriz, benzerlikleri kolayca yakalarız. Mesela, bizdeki gibi, onun evi (hänen talonsa) ile onların evi (heidän talonsa) aynı iyelik ekiyle oluyor, ikisinde de talonsa deniyor çünkü burada kişi sayısı farklı ama ev bir tane.
Haydi bakalım, şimdi de taloni talosi talonsa, talomme talonne talonsa diye ezberliyoruz. Bundan sonra, bildiğiniz kelimelerin çoğuna yukarıdaki ekleri getirerek kimin nesi olduğunu ifade edebilirsiniz.
Kötü haber: Bazı kelimelerde bu anlattığım gibi olmuyor. İyelik eki değişmiyor ancak kelimenin son veya sondan birkaç harfi değişiyor.
Mesela nimi (ad), nimeni oluyor; käsi (el) ise käteni oluyor. Bıçak, bıçağım oluyormuş gibi düşünün.
minun nimeni: benim adım
|
minun käteni: benim elim
| |
sinun nimesi: senin adın
|
sinun kätesi: senin elin
| |
hänen nimensä: onun adı
|
hänen kätensä: onun eli
| |
meidän nimemme: bizim adımız
|
meidän kätemme: bizim elimiz
| |
teidän nimenne: sizin adınız
|
teidän kätenne: sizin eliniz
| |
heidän nimensä: onların adı
|
heidän kätensä: onların eli
|